Przyjrzyj się z bliska, naprawdę z bliska temu, kto lub co z jakiegoś powodu wydaje ci się wyjątkowy lub wyjątkowe. Zdystansuj się, sam do siebie i od tej osoby lub rzeczy, spójrz oczami jakby kogoś innego i dokładnie opisz to, co widzisz. Czy jest to tym samym czymś, co widziałeś przed chwilą? A może czymś zupełnie innym? Złap perspektywę na wszystkich i wszystko, nie daj się oszukać nie tylko przez innych ludzi, ale i przez samego siebie, który widzi rzeczy niewidzialne, nieistniejące, i to tylko dlatego, że działa pod wpływem emocji, uczuć, jakichś uniesień i stanów wyjątkowych zakłócających normalne widzenie i postrzeganie nie tylko ludzi, ale i rzeczy takimi jacy oni i jakie one naprawdę są. Bo co jeśli nie ma tego, co widzisz lub chcesz widzieć? Będziesz rozczarowany, czy raczej wdzięczny sobie za bezpieczne wylądowanie jeszcze zanim dojdzie do jakiejś awarii i w konsekwencji może nawet katastrofy?
(Czytaj też wpis pt. „Perspektywa”)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz