Każdy ma jakieś swoje ulubione miejsca, gdzie dobrze się czuje i lubi przebywać. Miejsce do siedzenia, leżenia, spania, miejsce do przebywania na trochę lub dłużej, jakąś kawiarnię, restaurację, a w nich nawet ulubiony stolik, miejsce, w którym wypoczywa i się relaksuje, miasto, las, łąkę, plażę, hotel lub jakiś dom wczasowy. Te miejsca to kraina łagodności, gdzie na ogół wszystko, co do tej pory było pędem i pośpiechem, tutaj uspokaja się, zwalnia i tonuje. Jest pięknie, można odpocząć i się zrelaksować. Takie miejsca to prawdziwy skarb, nawet wówczas, jeśli czasami pozostają nieuświadomione. Ważne, by z nich korzystać i cieszyć się nimi, i w miarę możliwości dzielić się tym szczęściem z innymi ludźmi, z bliskimi. Bo szczęście i radość dzielone z innymi, pomnaża się, dając jeszcze więcej satysfakcji i zadowolenia. Jednak nie wszyscy czują to samo i tak samo, dlatego nie dla wszystkich moje wszystkie miejsca staną się także ich miejscami. Może jakąś część odrzucą, ale coś innego przyswoją? A może z moich miejscówek czerpać będą pełnymi garściami, razem ze mną, ciesząc się nie tylko z miejsc, ale i moim towarzystwem. Może też, z czasem odnajdą się sami w tych nowych miejscach i będą szczerze wdzięczni za ich pokazanie i podzielenie się nimi. Ważne, by te miejsca nigdy nie stały się punktami, w których zamiast do miłych spotkań, dochodzi do jakichś, choćby nawet drobnych konfrontacji. Ważne, by nie następowało wrogie zagarnięcie przestrzeni, przywłaszczenie jej sobie w sposób, który zdewastuje to, czym ona wcześniej była. Cieszmy się tym, co piękne i dzielmy się tym, korzystając z wszelkich uroków, ale nigdy nie obracajmy tego przeciwko komuś, kto nas w to wprowadził.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz