Szybko i wolno

Związek powstaje lub może powstać bardzo szybko, w jednej chwili, wystarczy decyzja lub czasem tylko brak różnych przeszkadzajek i przeszkadzaczy, natomiast długo trwa proces poznawania i wzajemne docieranie w różnych życiowych szczegółach. Tak samo w jednej chwili ludzie podejmują decyzję o rozstaniu, ale zwykle potem długo to oswajają i przyswajają. Niektórych rozstań wręcz nigdy nie przyswajają, zwłaszcza tych, w których byli stroną porzuconą.

Pozostając w nowym związku lub starając się o niego, na ogół jesteśmy otwarci na zmiany, gdyż one są po prostu nieodzowne, konieczne, i tę najbliższą osobę, gdyż bardzo nam zależy nie tylko na kochanej istocie, ale i na jej zadowoleniu, szczęściu, radości. Im więcej można sobie nawzajem sprawić przyjemności, tym więcej jest satysfakcji z siebie nawzajem, ze wspólnego obcowania, dlatego obie strony bardzo się starają, pokazują tylko z dobrej strony, zabiegają o siebie nawzajem i dogadzają na wiele różnych sposobów. To budowanie dobrych relacji i skojarzeń, udowadnianie, bez takiej konieczności, że jestem gotów na zmiany, na drugą osobę u swego boku, że pójdę na ustępstwa dla budowania wspólnoty, zapomnę o egoistycznym nastawieniu, jeśli takie miałem, i o świecie singla, i skupię się na swoich dobrych, mocnych stronach dla siebie, miłości i dobra związku. To deklaracja, że będę się starał, zawsze i wszędzie, a nie tylko do czasu, gdy osiągnę cel, usidlę kogoś lub jakimś sposobem przywiążę do siebie i uzależnię. Nie pozwolę, by przestało mi zależeć, ale też będę się bronił, gdy będę atakowany. I nawet bardzo kochając i będąc kochanym, nie przestanę krytykować głupoty, złych rzeczy i rozwiązań, bo w końcu nie wszystko, co robimy jest dobre, nawet jeśli takim się wydaje, zwłaszcza w kontekście innej osoby i innego punktu odniesienia. A gdy w końcu, w którymś momencie opadną emocje pierwszego zauroczenia, zachwytu, wtedy musi być coś, przy czym chce się być, trwać i razem iść dalej. 

Niech nie zatruje twego umysłu wolność innych ludzi.