Odpoczynek

Jest czas na pracę i czas na odpoczynek. Tak powinno być, choć w praktyce i u różnych ludzi różnie to wygląda. Są dwa skrajne przypadki – nieustannie pracujących i wiecznie odpoczywających. 

Nieustannie pracujący tylko pracują i w zasadzie poza snem oraz jedzeniem nikt i nic nie jest w stanie im przeszkodzić w pracy. Ponieważ sami nigdy nie odpoczywają, nie rozumieją też tych, którzy muszą odpocząć, którzy bliżej lub dalej uciekają z miejsca swego stałego pobytu i na krócej lub dłużej, częściej lub rzadziej wyjeżdżają, by na nowo naładować swe emocjonalne baterie, by wpaść w wir czegoś zupełnie innego od wszystkiego, co jest codziennością, może nowego, a może już znanego i miło powtarzanego. 

Wiecznie odpoczywający niewiele lub w zasadzie niczego nie robią, relaksują się i nie napinają, mają czas na wszystko, co sprawia im przyjemność i maksymalnie minimalizują jakikolwiek wysiłek. Tak się dzieje nie na wakacjach lub podczas urlopu, ale w życiu codziennym. Obowiązki są drugo- albo i trzecioplanową sprawą. Przyjemności i ich zaspokajanie są najważniejsze, priorytetowe. 

Są też ludzie starający się równoważyć czas na pracę i odpoczynek, oczywiście niczego nie zaniedbując lub zaniedbując, ale na niezbyt długo. Znają swoje obowiązki i je wykonują. Są świadomi tego, że samą pracą i obowiązkami żyć się po prostu nie da, dlatego zarówno na co dzień, jak i na czas urlopu planują odpoczynek, relaks, różnego rodzaju atrakcje i wyjazdy, a nie na przykład remont w domu lub wyjazd do rodziny, bliskich. 

Aby móc się oderwać od codzienności, nie tylko tej rozumianej jako chodzenie do pracy, ale także i tej domowej, w której mniej lub więcej, ale zawsze jest coś do zrobienia, należy gdzieś wyjechać, zmienić otoczenie, a tym samym bodźce, które nas otaczają. Na miejscu, w domu, na swoim terenie nie sposób naprawdę i tak do końca oderwać się od rzeczywistości. Nieraz nawet na wyjeździe potrzeba kilku dni, by zresetować umysł, w pełni uwalniając się od codziennych przyzwyczajeń i gąszczu myśli dotyczących obowiązków oraz spraw koniecznych do załatwienia. Prawdziwy odpoczynek to czas, w którym mimo iż jest bardzo fajnie, cudownie, w końcu jednak tęskni się za powrotem do tego, co znane, do własnego domu i zostawionych w jego pobliżu ludzi.