Uprzedzanie i uprzedzenia

Na ogół nikt nikogo przed niczym nie uprzedza, a jeśli nawet to robi, to i tak w takie uprzedzanie nikt nie wierzy. Może kiedyś komuś w jakiejś konkretnej życiowej sytuacji się przypomni, że ktoś coś na jakiś temat mówił, uprzedzał, zawczasu starał się pomóc i do czegoś przygotować, ale przypomnienie niekoniecznie nadejdzie, a wcześniejsze kogoś przed kimś lub czymś uprzedzanie może być źle odebrane, potraktowane jako psioczenie, zapeszanie, czarnowidztwo.

Uprzedzenia najczęściej wiążą się z tym, co nieznane. Boimy się kogoś lub czegoś i myślimy, że to nam zagraża, więc się do tego uprzedzamy. To działa jak mechanizm samoobrony, nawet wówczas, a może zwłaszcza wtedy, gdy nikt ani nic nam nie grozi. Świat jest pełen ludzi z wszelkiego rodzaju uprzedzeniami. Uprzedzają ich inni, a także oni sami się uprzedzają i potem tkwią w tych uprzedzeniach, nie dając sobie tego odebrać i broniąc niczym jakiegoś skarbu, podczas gdy uprzedzenia to coś, czego jak najszybciej należy się pozbyć, między innymi dlatego, by nie być postrzeganym jako człowiek ograniczony, nietolerancyjny lub po prostu niedouczony, czyli głupi. Im więcej poznajesz, tym więcej rozumiesz, a jeśli rozumiesz, to jesteś w stanie zaakceptować różnorodności, zarówno te, które tkwią w tobie, jak i w innych ludziach. 

Uprzedzaj to, co złe i tym samym temu zapobiegaj, i na ile to tylko możliwe, odrzuć wszelkie uprzedzenia, poznawaj ludzi i świat, i ucz się tolerancji, każdego dnia.