Powielanie

Powielanie kojarzy się z urządzeniem kserującym. Do maszyny wkładamy najczęściej zadrukowaną kartkę i ją kopiujemy, otrzymując drugą taką samą rzecz – jeden do jednego. Tak to działa w kopiarce, natomiast w przypadku ludzkich zachowań jednak nie zawsze występuje odbicie jeden do jednego. Różnice powielenia w stosunku do oryginału mogą w ogóle nie być widoczne lub mogą ujawnić się dopiero po jakimś czasie. Powielenie może być też tylko pozorne, bardziej na potrzeby obserwujących niż rzeczywiste, realne. I choć kopiować, czyli naśladować powinniśmy świadomie, przytomnie i tylko to, co dobre, powielić można także zupełne nic, pustkę lub coś, co wcale nie jest warte kopiowania. 

Już od dziecka uczymy się od siebie nawzajem, powielając ruchy, czynności, słowa, zwroty, doznania, emocje i uczucia. Powielamy nie tylko to, co dobre, pozytywne i chciane, nie tylko rzeczy, których doświadczamy, ale powielamy także to, co złe, negatywne i niechciane. Stajemy się odbiciem ludzi, z którymi mamy do czynienia, ale też odbijamy własne wcześniejsze zachowanie. Nawet po wielu latach dochodzi do powtórzeń, także tych, o których zapomnieliśmy i myśleliśmy, że mamy je już dawno za sobą.