Zdążyć

Najpierw jest tak, że masz za dużo czasu, ale nie do końca jesteś jego dysponentem, bo inni ludzie za ciebie decydują, zatem niewiele możesz samodzielnie zdziałać i zrobić. Potem, gdy już nie musisz nikogo pytać o zgodę i zdanie, zwykle skoncentrowany jesteś na wielu różnych sprawach i pozwolić sobie nie możesz na to i owo. Myślisz sobie, że to nic nie szkodzi i że zdążysz, bo masz jeszcze wiele czasu, więc dość śmiało przekładasz różne rzeczy i sprawy na później, a gdy to później nadchodzi, to okazuje się, że albo priorytety ci się zmieniły, albo już ci na tym, co miało być, nie zależy. W końcu, w którymś momencie twego życia okaże się, że już nie zdążysz, nie dasz rady, będziesz musiał się wycofać z wcześniejszych planów, zmienić je, napisać od nowa lub po prostu zrezygnować, jeśli nie z całości, to choćby z jakiejś części. 

Na wszystko przychodzi odpowiedni czas. Czas przychodzi, choć nie zawsze może być to odpowiedni moment dla kogoś na realizację zamierzeń. Nie zawsze da się skorzystać z tego, co się dostaje lub co wydaje się dostępne na wyciągnięcie ręki. Czas przychodzi, a potem odchodzi, mija nieubłaganie i bezpowrotnie, dlatego lepiej nie odkładaj tego, na czym ci zależy, by czas ci tego nie zabrał i byś zdążył przeżyć to, co chcesz przeżyć. Ostatecznie i tak z wszystkim nie zdążysz, nie dasz rady i się nie wyrobisz, zatem przemyśl priorytety, oddziel rzeczy ważne od nieważnych i stosownie do sytuacji – pospiesz się lub zwolnij, ale nigdy nadmiernie nie napinaj.