Choroby i wyleczenia

Są choroby, na które dość łatwo się zapada i z których z łatwością się wychodzi. Trzeba swoje odchorować, a następnie wyzdrowieć i już, wszystko jest w porządku, a po chorobie nie ma żadnego śladu. Są też choroby, na które pracuje się całymi latami, mniejszymi lub większymi zaniedbaniami, nonszalancją i brawurą, złym odżywianiem się, nadużywaniem używek, brakiem odpowiednio długiego snu i wysiłku fizycznego, choroby, z których nie wychodzi łatwo ani szybko. Bywa, że wręcz trzeba się z nimi zmagać aż do końca życia, bo już zostają i nie ma żadnego sposobu, by się ich pozbyć. Trzeba łykać tabletki lub rehabilitować się.

Są choroby, na które dość łatwo się zapada, lecz z których nie wychodzi się z łatwością lub wręcz wcale. Trzeba się leczyć, czasami nawet dość mocno radykalnie, i to nawet wtedy, gdy ostateczny rezultat nie jest pewny i wiadomy, a w życiu codziennym pojawiają się zupełnie nowe, nieznane wcześniej różnego rodzaju zakazy i nakazy. Są też choroby, na które pracuje się całymi latami, a których skutki usuwa się dość szybko, niemal od ręki, operacyjnie.

Choroby zdarzają się każdemu, nawet tym najbardziej odpornym, przezornym, ostrożnym, uważnym, dbającym o siebie, dobrze się odżywiającym, uprawiającym sport i wysypiającym się zgodnie z potrzebami organizmu. Choroby zdarzają się też osobom, które wcale sobie na nie niczym nie zasłużyły. Czasami wystarczy tylko raz popełnić jakiś błąd, postąpić nieostrożnie, nierozważnie i złapać coś, co okaże się zabójcze. Bywa też, że ktoś musi ponosić konsekwencje, na które świadomie lub nieświadomie, celowo lub przypadkowo narazili go inni ludzie. 

Mówiąc „choroby”, najczęściej ma się na myśli te dotyczące fizyczności, ale są też i te dotyczące i dotykające psychiki. Mogą być one nawet trudniejsze do wyleczenia, dlatego że dość często długo nie są właściwie rozpoznawane i diagnozowane. Ludzi i ich różnego rodzaju odmienne, dziwne zachowania usprawiedliwia się między innymi indywidualnymi cechami charakteru. Nie ma problemu jeśli rzeczywiście jest to indywidualizm, który nikomu nie sprawia kłopotu ani nikomu niczego nie narzuca. Gorzej jeśli zmusza do działania krzywdzącego innych ludzi. Wówczas należy przystąpić do leczenia, jeśli nie samego chorego człowieka, to miejsca, sytuacji, w której się znalazł, a która wydobywa z niego wszelkie zło i wzmacnia je. Dla dobra wszystkich to miejsce trzeba koniecznie zmienić.