Alternatywne metody postępowania

Są przetarte szlaki, wygodne, szerokie i bezpieczne drogi, po których porusza się wielu ludzi. Ci ludzie nie silą się na szukanie alternatywy, jakichś innych, niestandardowych rozwiązań, które w sumie mają prowadzić do tego samego celu, tyle tylko, że w nieco inny sposób, czasami wręcz niepotrzebnie skomplikowany. 

Są tacy, którzy dobrze się czują w alternatywie. Postępują inaczej niż wszyscy, między innymi dlatego, że tak muszą, bo inaczej nie chcą i nie potrafią. Czasami też, by podkreślić swój indywidualizm, by wyróżnić się spośród podobnego do siebie ogólnego tłumu. Owo wyróżnianie, spośród tych podobnych do siebie, może jednak przybrać także pokraczne formy. 

Standardowe postępowanie jest w zasadzie dobre dla wszystkich, ale nie wszystkim w nim wygodnie. W ramach standaryzowania zabijane są w nas wszelkie cechy indywidualne. Wtłaczani jesteśmy w ramy systemu, który nie dopasowuje się do nas niczym wygodne ubranie, ale do którego to my musimy się dopasować. Potem, już po uzyskaniu pożądanego społecznie standardu, próbujemy ponownie odbudować swój indywidualizm. Niektórym udaje się to bez problemu, gdyż tego, co od początku w duszy im grało nigdy do końca w sobie nie zdusili i nie zabili, a inni muszą szukać nowych siebie – hybrydy tego, kim kiedyś byli i tego, kim się stali. Znajdą się też i tacy, którzy uwzględniając różne życiowe wpływy, szukać będą nowych siebie – alternatywy. Ci ostatni mogą nawet iść już dawno przetartymi szlakami, ale teraz, po ich własnym odkryciu, stają się one tylko ich drogą, i to nic, że powieloną, błędną, a nawet pokraczną. Są z niej dumni, nawet wówczas, gdy zmierzają do przepaści. Liczy się ich interes. Dla nich inni ludzie, to obcy, wręcz przeciwnicy, których trzeba zmarginalizować, bo są nieważni. Z łatwością, nonszalancją, dla własnych potrzeb i własnej wygody złamią wszelkie zakazy, nawet te, które sami ustanowili. Zmienią interpretację postępowania tak, by znaleźć w niej usprawiedliwienie na swoje działanie. Innym będą zabraniać, będą ich upominać i karać, ale samym sobie pofolgują i niczego, na co mają ochotę, nie odmówią. W ramach alternatywnych metod postępowania siebie postawią ponad wszystko.