środa, 16 stycznia 2019

Znaczenie



Zwykle zmiany następują w sposób niezauważalny i rozłożony w czasie, czyli ewolucyjny, a nie rewolucyjny, ale dochodzi do nich także na skutek jednorazowych lub ciągu wydarzeń, bardziej rewolucji niż ewolucji, które mają duże znaczenie i zmieniają nawet to, czego teoretycznie nikt nie chciał zmieniać.
Wraz z upływem czasu od jakiegoś wydarzenia, nawet tego najważniejszego, przełomowego, wspaniałego lub tragicznego, wszystko przestaje i wszyscy przestają mieć jakiekolwiek, zwłaszcza większe znaczenie. Im bliżej od zdarzenia, tym gorzej, czyli zamiast poprawy, narastająca frustracja, złość, gniew i agresja, a im dalej, tym lepiej, bardziej bezpiecznie i komfortowo, obojętnie. To dlatego z jednej strony mówi się, że czas leczy rany, a z drugiej, że trudne, bolesne doświadczenia niczego nie uczą, gdyż jeśli w ogóle coś zmieniają, to na zbyt krótko, tylko powierzchownie. 
Wraz z upływem czasu zapomina się o tym, co było i ponownie wraca do wcześniejszej rutyny, w tym i popełniania tych samych lub podobnych błędów, w konsekwencji prowadzących do tego, co już było. Idiotyzm goni idiotyzm, i trudno się w tym zidioceniu zatrzymać. Czasami zanim nadejdzie upragniona obojętność, trzeba mierzyć się z samym sobą. I choć teoretycznie dość łatwo można uciec niemal od wszystkiego i od każdego, to jednak w praktyce nie zawsze jest gdzie i jak, a także nie za bardzo wiadomo po co. Nie sposób uciec od siebie. Dlatego bardzo ważne jest, by niewłaściwym postępowaniem, zachowaniem nie krzywdzić siebie, bo to może i często też prowadzi do krzywdzenia innych ludzi oraz znajdowania na takie zachowanie dość łatwego usprawiedliwienia. Jeśli zatem jednak w jakiś sposób do tego dochodzi, wówczas należy zrobić choćby tylko to, co jedynie naprawdę jest możliwe, czyli przystąpić do zmiany własnego postępowania, bez oglądania się na innych, co bez wątpienia nie będzie łatwe, proste i bezproblemowe, ale co jest konieczne i do realizacji niezwłoczne, natychmiastowe.

2 komentarze:

  1. Były rzeczy bez znaczenia, które nabrały wagi i takie, które wile znaczyły, ale znaczyć przestały.
    Czy i kiedy coś się zmieni, by było lepiej wszystkim, a nie tylko tym z tej samej, podobnej geupy?
    Nie tylko my Polacy oszaleliśmy. Niestety, nie może i nie jest to jednak żadnym pocieszeniem.

    OdpowiedzUsuń
  2. Przebaczenie jest zbawcze, zwłaszcza dla osoby, która potrafi i autentycznie przebacza. Czasami jednak inni, nie dokonując w sobie żadnych zmian ani poprawy, niczego nie naprawiając, zaczynają bazować na tym naszym przebaczaniu i nazbyt śmiało, coraz śmielej sobie z nami poczynają, bo wiedzą, że za jakiś czas znowu ustąpimy, odpuścimy i damy się udobruchać.

    OdpowiedzUsuń