Szef

Szef ma zawsze rację. Tak się mówi, choć dość często wcale tak nie jest. Dobrze, gdy on sam wie o swych niedoskonałościach oraz nieomylności, jest ich świadom i pozwala sobie pomóc, choćby tylko raz na jakiś czas. Ważne, by szef był dobrym człowiekiem, bo choć dobry człowiek może być dla innych ludzi zarówno dobrym, jak i złym szefem, o tyle zły człowiek na pewno nie będzie dla innych ludzi dobrym szefem, nawet jeśli jego efektywność, skuteczność będzie bardzo duża.

Każdy szef jest silny siłą swoich pracowników, podwładnych. Bez pomocy i wsparcia daleko nie zajedzie, choć są tacy, którzy jadą, i to po trupach. Nie liczy się pojedynczy człowiek. Z ludzi korzystają jak z rzeczy, gdyż jedyne, co się dla nich liczy, to cel, który mają osiągnąć. Są jednak i tacy szefowie, którzy działają w sposób partnerski i szanują, doceniają ludzi, którymi zarządzają i którzy im pomagają.

Nic nie jest nam dane raz na zawsze, zatem szef może stracić swoje stanowisko, a ponieważ także nikt nie jest nam dany raz na zawsze, zatem też i pracownicy mogą stracić szefa. To, kto będzie jego następcą i jak będzie działać, postępować jest zawsze jedną wielką niewiadomą i nie zależy od decyzji podwładnych. Czy nowy będzie lepszy od poprzednika, czy może jednak gorszy? Będzie ewolucjonistą spokojnie przekształcającym i wprowadzającym zmiany, czy też rewolucjonistą szybko burzącym zastany porządek i narzucającym nowe?

Szanuj szefa swego, już choćby dlatego, że możesz mieć gorszego, a o tego dobrego, zarówno dla ludzi, jak i w zarządzaniu, jest niezwykle trudno.