sobota, 19 października 2019

Obojętność


Obojętność bywa porażająca, przerażająca i przytłaczająca, zwłaszcza gdy komuś na kimś bardzo zależy, a jest ignorowany, traktowany jak przezroczysty, zupełnie jakby nie istniał. Obojętność bywa też bardzo pożądana, zwłaszcza tam, gdzie trudno o otwartość, tolerancję, wyrozumiałość i zrozumienie. Obojętność może dotyczyć wielu ludzi lub rzeczy, ale nigdy nie powinna dotyczyć nas samych. Nie wolno być obojętnym na siebie i swoje różnego rodzaju stany. Trzeba bowiem mieć świadomość, że nigdy nikomu nie będzie na nas tak bardzo zależało, jak nam samym na sobie. Zatem wręcz powinna być zabroniona obojętność wobec siebie, wobec własnych pragnień i potrzeb, wobec tego, jak się czuje, wygląda i co się sobą reprezentuje, bez względu na okoliczności, w których się znajduje, albo może tym bardziej w trudnym czasie i w dziwnych, na przykład niepewnych, niekorzystnych okolicznościach.

1 komentarz:

  1. "Ba, nie wyobrażacie sobie nawet, jak rozległa jest obojętność! Taka na przykład namiętność jest wąska jak gardło wilka: obejmujemy nią zazwyczaj tylko jednego, umiłowanego człowieka. Nienawiścią bądź niechęcią możemy objąć całą gromadę ludzi, cały naród nawet. Ale tylko obojętnością możemy objąć, co nam się żywnie podoba, wszystko właściwie!"

    Agnieszka Osiecka

    OdpowiedzUsuń