Zemsta

Zemsta to coś niezwykle wyrafinowanego, co nie zdarza się przypadkiem i niechcący. To swoista wyższa szkoła jazdy, zwykle wcześniej skrupulatnie zaplanowana i skierowana do realizacji w stosownym do tego momencie, najczęściej jednak przy najbliższej, dogodnej okazji. Chodzi o to, by emocje nie opadły i by zemsta była słodka, czyli przyniosła satysfakcję mszczącemu się osobnikowi, którego poznasz po mocno zaciśniętych ustach i zacietrzewionym grymasie na twarzy przypominającym uśmiech. Kpina będzie jego drugim imieniem.

Zemsta jest nauczką za popełnione przez innych błędy, wyraźną i odczuwalną karą, jakoby uczciwie spotykającą wszystkich tych, którzy na nią zasłużyli. Mściciel ma misję do wykonania i głęboko wierzy, że to właśnie jego życiowa rola, zatem rozstrzyga o cudzej winie i stosownej, jednak niekoniecznie adekwatnej i uczciwej karze. Jest zgłaszającym problem do siebie, na wzór zgłoszenia sprawy do organów ścigania, potem podejmującym decyzję o tym, co dzieje się w sprawie, czyli swoistą prokuraturą. Jest też sędzią ferującym konkretne wyroki, decydującym o skierowaniu zemsty do realizacji. I na końcu mściciel jest katem wykonującym wyrok. 

Kim zatem jest ktoś, kto gotów jest do zemsty? Naprawdę warto się nad tym zastanowić, by w naszym życiu błędy, które przecież zdarza się popełniać każdemu, nie trafiły na zawziętego mściciela uwielbiającego tylko swój porządek. Lepiej, by taki typ nigdy nie pojawił się w bliskim otoczeniu, i by nie miał możliwości samozwańczego samosądu.