Świętowanie

Świętować można dosłownie wszystko. Od wszelkich możliwych porażek, tragedii i katastrof zaczynając, poprzez przeciętne, niewiele znaczące wydarzenia, aż do tych naprawdę ważnych, wzniosłych, dobrych i radosnych. To, co ważne lub nieważne zależy od nas samych, ale są też święta przez każdego z nas zastane, osadzone w historii, tradycji i religii, które od małego weszły nam w krew i tylko powielamy je po naszych przodkach. Bo dni świąteczne rzadko ulegają zmianie, a jeśli tak się dzieje, to dlatego, że następuje coś naprawdę ważnego, znaczącego, co wymaga korekty w terminarzu świąt, ich nazewnictwie, formie wyrazu, czasie lub długości trwania.

Do różnego rodzaju świąt wcześniej trwają odpowiednie przygotowania i zazwyczaj już one często niosą dużo radości, stwarzają klimat nie do podrobienia w żadnym innym czasie. Ale są też ludzie, którzy sobie z tym nie radzą, gubią się w przedświątecznej gorączce i zamiast uroczystej atmosfery, stwarzają pełną napięć nerwówkę trudną do zniesienia. Takie małe, swojskie piekło to ich sposób świętowania. Stwarzają je sobie i innym, niszcząc tym samym atmosferę.

Trzeba mieć co świętować, ale też z wyraźnym powodem lub bez niego świętami można uczynić zwykłe dni, jak i na odwrót – ze świąt można zrobić zwykłe dni. Oczywiście każdy zrozumie to na swój sposób, bo dla niektórych ludzi święta to głównie czas niewielkiego wysiłku, siedzenia przy stole i biesiadowania z rodziną oraz bliskimi, a dla innych aktywność związana z czymś nowym, nietuzinkowym, radosnym i miłym.

Spędzamy święta jak chcemy lub tak, jak wypada, będąc wciśniętymi między możliwości a określone ramy kulturowe, narodowe. Pewnych rzeczy nie przeskoczymy. Święta odbędą się z nami lub bez nas. Dobrze zatem być w odpowiednim miejscu i towarzystwie, zadowolonym i pogodnym, życzącym sobie nawzajem wesołych świąt.